Hari kedua saya mula keje hari ni... (perkataan 'saya' lebih sopan bunyinya kan.. wl 'aku' lebih mesra)... Umair Qayyum duk ngan abi kat umah.. abi off hari ni.. so kena jadi babysitter.
Saya ke sekolah dengan perasaan agak berat... ye la abi and umair duk umah. Ummi pon nak duduk rumah gak... huhu... dengki... walau apa pon thanks to abi kerana sudi jagakan umair hari ni... esok lak macam mana???? kena bawak gi tempat keje ke? tgah fikir gak ni...
Tapi Alhamdulillah,,, Allah kan ada.. setiap masalah boleh diselesaikan jika kita memang mahu menyelesaikannya... survey pengasuh berdekatan rumah.. tapi nak ke dia jaga dalam masa seminggu or sebulan je?
Boleh dibawa berbincang... ye doppp? petang ni gi ziarah kawan sekolah lama... baru pas bersalin... baby 4 bulan.. (lama dah bersalin, saya je lambat ziarah.. boleh???)
Rumahnya belakang rumah saya je... kebetulannya yang mengasuh babynya adik dia sendiri. So abi apa lagi ayat la sikit... hehe... tapi bukanlah sampai nak mintak belah kasihan... itu mmg takleh belah lah kan. tanya leklok la..
Tut tut tut.... Alhamdulillah adiknya sendiri yang meng'offer'kan diri untuk jagakan si anak ummi dan abi.. hohohoho... berbunga2 hati kami... syukur ada insan yang yang mengerti.. Tuhan sahaja akan membalas budi baiknya. So esok SAYANG ummi dan abi duduk rumah pengasuh leklok ye... jadi org baik2 supaya org sayang kita. Semoga Allah melindungi Muhammad Umair Qayyum walau di mana sahaja anakanda berada. Ameeen.
Saya anak yang baik
Malam ni boleh lena tidur bila masalah telahpun selesai.
Ilalliqo' wa ma'assalamah
No comments:
Post a Comment